Odpowiedź prawnika: Oświadczenie o braku majątku wspólnego. Istnienie lub brak majątku wspólnego małżonków jest faktem. Nie zmienia go oświadczenie małżonków. Tym bardziej, że nietrudno wyobrazić sobie sytuację, w której jeden z małżonków nic nie wie o istnieniu pewnych składników majątku wspólnego.
Zakup mieszkania od współwłaścicieli może być ryzykowne. Współwłasność może dotyczyć małżonków, rodzeństwa, dalszych krewnych, a wyjątkowo – nawet zupełnie obcych sobie osób. Zawsze jednak wiąże się dla kupującego z pewnymi trudnościami, na które warto być przygotowanym. Dwa rodzaje współwłasności w Polsce Polskie przepisy określają dwa różne pod względem prawnym rodzaje współwłasności, które mogą być brane pod uwagę podczas zakupu mieszkania lub domu. Współwłasność łączna, zwana też inaczej współwłasnością niewłaściwą lub wspólnością majątkową dotyczy sytuacji, gdy dwoje lub więcej współwłaścicieli ma łącznie prawo do całej nieruchomości i rozporządzania nią. Oznacza to, że żadne z nich nie może samodzielnie rozporządzać mieszkaniem lub domem. Tylko razem mogą np.: sprzedać go, zaciągnąć kredyt hipoteczny, wynająć je komuś. Współwłasność łączna nie jest samodzielnym prawem, a zawsze wynika z innego stosunku prawnego. W Polsce najczęstszą przyczyną powstania współwłasności łącznej nieruchomości jest wspólnota majątkowa małżonków. Potencjalnie też współwłaścicielami łącznymi mogą być wspólnicy spółki prawa cywilnego (cywilnej, partnerskiej). Zdarza się to jednak bardzo rzadko. Drugi rodzaj współwłasności to tak zwana współwłasność ułamkowa lub właściwa. Dotyczy ona sytuacji, gdy własność jednej rzeczy (w tym wypadku mieszkania lub domu) podzielona jest pomiędzy kilku współwłaścicieli-udziałowców. W takiej sytuacji każdy ma prawo rozporządzać swoim prawem niezależnie, ale w kwestii użytkowania lokalu współwłaściciele ułamkowi powinni postępować zgodnie, bez naruszenia interesów żadnego z nich. Współwłaściciel posiadający np. 1/3 domu ma prawo sprzedać swój udział osobie trzeciej, ale bez zgody pozostałych współwłaścicieli nie może np. wynająć go nikomu. Współwłasność ułamkowa powstaje w Polsce najczęściej wskutek dziedziczenia, ale może też być wynikiem celowego zakupu mieszkania lub domu przez dwie osoby, które nie chcą lub nie mogą mieć wspólnoty majątkowej. Współwłasność ułamkowa a współwłasność łączna Współwłasność łączna – z czym musi liczyć się kupujący? Kupując mieszkanie lub domek od współwłaścicieli łącznych (czyli przeważnie małżonków) nabywca musi wziąć pod uwagę, że do sfinalizowania transakcji konieczna jest ich wspólna wola. Po pierwsze więc negocjacje prowadzi się zawsze z przynajmniej dwiema osobami. Żadne z małżonków nie ma dorozumianego prawa do reprezentowania drugiego w procesie sprzedaży mieszkania. Ponadto nie wystarczy tu zwykłe pełnomocnictwo, nawet na piśmie. Jako że sprzedaż nieruchomości zawsze wymaga formy aktu notarialnego, wymaga jej także samo pełnomocnictwo do sprzedaży. Dopóki małżonkowie „trzymają wspólny front”, zakupienie od nich mieszkania lub domku jest jedynie minimalnie trudniejsze niż od pojedynczego właściciela. Po prostu muszą być obecni oboje przy podpisywaniu wszelkich dokumentów (np. umowy przedwstępnej, oświadczeń o braku zadłużenia hipotecznego, protokół zdawczo-odbiorczy). Problemy zaczynają się, gdy sprzedaż mieszkania nakłada się na kryzys małżeński, a tak niestety zdarza się dość często. Wówczas negocjacje będą się przeciągać, a w dodatku mogą w każdej chwili zostać zerwane, do czego akurat wystarczy jedno z małżonków. Kupujący powinien zdecydowanie unikać dyskusji, które nie dotyczą samej nieruchomości i w żadnym wypadku nie dać się wciągnąć w wewnętrzne rozgrywki małżeńskie. Współwłasność ułamkowa – łatwiej i trudniej zarazem Zakup mieszkania od współwłaścicieli ułamkowych pozwala na negocjowanie z każdym z nich oddzielnie. Może więc teoretycznie kupić kolejno poszczególne udziały w mieszkaniu, tak jakby kupował oddzielne nieruchomości. Praktyka daleko odbiega jednak od teorii. Po pierwsze, nawet gdyby wszystko poszło zgodnie z planem, zawarcie kilku umów jest droższe i bardziej czasochłonne niż jednej. Ponadto dla kupującego jedyną satysfakcjonującą sytuacją jest taka, gdy kupi wszystkie części i stanie się jedynym właścicielem. Jeśli jednak zawrze jedną umowę bez warunku dotyczącego pozostałych części, może znaleźć się w bardzo niekorzystnej sytuacji. Przykładowo było 3 współwłaścicieli, mających po 1/3 mieszkania. Pierwsze z nich sprzedało swój udział kupującemu. Dwoje pozostałych natomiast wiedząc już, że bardzo mu zależy, gdyż zainwestował 1/3 kwoty, znacznie podnosi kwotę, jaką chce uzyskać ze sprzedaży swoich udziałów. Kupujący ma do wyboru – albo się zgodzić i solidnie przepłacić, albo z kolei szukać kupca na swój udział. Zdecydowanie zakup mieszkania od współwłaścicieli ułamkowych, wiąże się z poproszeniem ich by ustalili wspólne stanowisko i dopiero potem przedstawili je jako jednolitą ofertę. Skomplikowane sytuacje Jeśli mamy tylko dwoje współwłaścicieli (łącznych czy ułamkowych), sprawa komplikuje się tylko trochę. Nierzadko zdarzają się jednak współwłasności o wiele bardziej skomplikowane. Wyobraźmy sobie, że umiera właściciel, a dziedzicami są jego dorosłe już dzieci, których ma troje. Dwoje z nich jest już w związkach małżeńskich i ma wspólność majątkową z małżonkami, trzecie natomiast przebywa na stałe w Kanadzie, gdzie pracuje. W tej sytuacji: 1/3 domu należy wspólnie do pierwszego dziecka i jego małżonka, kolejna 1/3 do takiej samej wspólnoty drugiego dziedzica, a ostatnia 1/3 do trzeciego dziecka, z którym kontakt jest utrudniony. Sytuacja może być jeszcze bardziej skomplikowana gdy: razem z dziećmi dziedziczył(a) małżonek(nka) zmarłej(ego), jedno z dziedziców zmarło pozostawiając po sobie dzieci ktokolwiek ze współ- i współ-współwłaścicieli nie chce sprzedawać domu. Zawsze należy dążyć do sytuacji, gdy wszyscy współwłaściciele negocjują jako jedna strona transakcji. Wyjątkowo jednak można zdecydować się na zakup mieszkania lub domu bez jednego „ułamka”, a potem wnieść do sądu sprawę o zniesienie współwłasności i spłacić współwłaściciela, który dotąd np. odmawiał sprzedaży 1/9 nieruchomości. Nie warto natomiast zajmować nieruchomości (np. mieszkać w niej), nie mając pełnej własności, gdyż podczas rozprawy sąd nakaże wypłacenie współwłaścicielowi odpowiedniej kwoty za użytkowanie jego własności. Sytuacja będzie więc przypominać najem niewłaściwy. Czy kupować od współwłaścicieli? Dokonując zakupu na rynku wtórnym należy wziąć pod uwagę, że bardzo duża część nieruchomości wystawionych na sprzedaż to właśnie nieruchomości wspólne. W danym regionie może to być nawet połowa. Trzeba więc brać je pod uwagę, ale pamiętać o pewnych środkach ostrożności. Po pierwsze jeśli chcesz zakupić całą nieruchomość – zawsze negocjuj ze wszystkimi współwłaścicielami i wymagaj, by przedstawiali oni wspólne stanowisko; Jeśli jeden ze współwłaścicieli reprezentuje innego, wymagaj od niego upoważnienia potwierdzonego aktem notarialnym. Dotyczy to także małżonków, rodzeństwa, rodziców. Nie kupuj kolejno części ułamkowych, jeśli kupujesz w celu mieszkaniowym lub chcesz w inny sposób użytkować lokal. Ma to sens jedynie, gdy traktujesz zakup jako lokatę kapitału, a i wtedy lepiej jest ustalać warunki zakupu wspólne dla całej nieruchomości. Dokładnie sprawdź w księgach wieczystych, kto faktycznie jest zapisany jako właściciel / współwłaściciel. Jeśli trwa postępowanie spadkowe lub dotyczące zniesienia współwłasności, zawieraj jedynie umowy przedwstępne, nie finalizuj natomiast transakcji. Jeśli wpłacasz jakąkolwiek kwotę, dopilnuj, by była ona potraktowana jako zadatek (a nie zaliczka). W sytuacjach, gdy wszczęte zostało jakiekolwiek postępowanie cywilne, które dotyczy nieruchomości, która Cię interesuje – licz się z koniecznością zaczekania, aż zostanie ono zakończone. W takiej sytuacji współwłaściciele nie mogą Ci zagwarantować podstawowej dla Ciebie rzeczy – że faktycznie przysługuje im własność w takiej wartości jak to przedstawili. Możesz natomiast utrzymywać z nimi kontakt w celu „trzymania ręki na pulsie” i złożyć ofertę zakupu natychmiast po tym, jak sąd ustali ostatecznie, kto i w jakiej części dysponuje mieszkaniem lub domem.
Opozycyjnie współwłasność ułamkowa zakłada, że udział każdego współwłaściciela we wspólnym prawie jest określony za pomocą odpowiedniego ułamka. Jeśli doszło do sytuacji, w której nie zostało ustalone, jaki udział (ułamek) przypada poszczególnym współwłaścicielom, przyjmuje się, że ich udziały są równe.
Współwłasność oznacza, że dana rzecz (także nieruchomość lub grunt) należy do kilku osób. Współwłasność łączna – że współwłaściciele nie mogą rozporządzać dowolnie swoim prawem, zaś współwłasność ułamkowa pozwala na podejmowanie decyzji bez zgody pozostałych udziałowców. Najczęściej mówi się o współwłasności nieruchomości, np. mieszkania lub działki. Współwłasność oznacza, że prawo własności przysługuje jednocześnie kilku osobom. Zasady współwłasności ułamkowej regulują przepisy Kodeksu cywilnego, zaś w przypadku współwłasności łącznej należy odwołać się do konkretnych przepisów regulujących określone stosunki prawne (np. powstanie wspólności majątkowej po zawarciu małżeństwa). Niestety, kwestie współwłasności często prowadzą do konfliktów między współwłaścicielami. Czym jest współwłasność łączna? Współwłasność łączna może powstać jedynie w określonych sytuacjach, na skutek zaistnienia konkretnych stosunków prawnych. Regulują ją te same przepisy, które odnoszą się do wspomnianych stosunków. Dopóki w mocy pozostaje współwłasność łączna, żaden ze współwłaścicieli nie ma możliwości swobodnego dysponowania swoją częścią (prawem do niej). Cechą wyróżniającą współwłasność łączną jest bowiem jej bezudziałowość, co oznacza, że nie można scharakteryzować części jako ułamka – odnosi się ona do całej rzeczy lub nieruchomości. Najbardziej charakterystycznym przykładem jest ustawowa wspólność małżeńska, która powstaje z chwilą wstąpienia w związek małżeński. Żadna ze stron nie może zbyć swojej części, póki współwłasność trwa. Drugim przypadkiem, w którym dochodzi do powstania współwłasności łącznej, jest stosunek pomiędzy wspólnikami spółki cywilnej. Co istotne, dla tego rodzaju współwłasności konieczne jest zaistnienie relacji osobistych między współwłaścicielami. Zakończenie współwłasności następuje na skutek zerwania owych więzi. Prowadzi to także do przekształcenia się współwłasności łącznej w ułamkową. Przykładem sytuacji, w której dochodzi do wspomnianego przekształcenia, może być rozwód, separacja, a także rozwiązanie spółki cywilnej. Czym jest współwłasność ułamkowa? Współwłasność w częściach ułamkowych regulowana jest przez przepisy Kodeksu cywilnego. Cechą charakterystyczną współwłasności ułamkowej jest jej określenie w postaci ułamka – konkretnej części. Jeśli owa część nie została ustalona, należy przyjąć, że udziały są równe dla wszystkich współwłaścicieli (domniemanie). W przeciwieństwie do współwłasności łącznej, tu każdy ze współwłaścicieli ma prawo dowolnie dysponować swoją częścią. Co to oznacza w praktyce? Współwłasność ułamkowa nieruchomości pozwala na sprzedaż części nawet bez zgody innych współwłaścicieli. Warto jednak pamiętać, że czasem na wykonanie pewnych czynności potrzebna jest zgoda pozostałych współwłaścicieli. Dzieje się tak np. w sytuacji, gdy przeprowadzane czynności przekraczają zwykły zarząd, np. istnieje potrzeba wynajęcia całego mieszkania, które ma kilku właścicieli. Jeśli pozostali nie wyrażają zgody na daną czynność, możliwe jest wniesienie sprawy do sądu. Do jej rozstrzygnięcia może dojść tylko wtedy, gdy współwłaściciele wnoszący sprawę mają co najmniej połowę udziałów. Wówczas sąd weźmie pod uwagę interesy wszystkich właścicieli. Jeśli rozstrzygnięcie sprawy na drodze sądowej okaże się niemożliwe, pozostaje zniesienie współwłasności. Zniesienie współwłasności – na czym polega? Zniesienie współwłasności może odbyć się w drodze sądowej oraz w drodze umowy. Charakter zniesienia zależy od przedmiotu sporu (ruchomość lub nieruchomość), a także od tego, czy porozumienie między współwłaścicielami jest możliwe. Jeśli nie istnieje między nimi konflikt, zniesienie może nastąpić w drodze umowy. Zniesienie współwłasności mieszkania musi nastąpić w formie aktu notarialnego i jest to wyjątek (chodzi o sytuację, w której przedmiotem sporu jest nieruchomość). Przygotowując się do spotkania u notariusza, osoby zainteresowane muszą zgromadzić niezbędne dokumenty, takie jak odpis księgi wieczystej czy wypis z rejestru gruntu. Jeśli niemożliwe jest dojście do porozumienia, można skorzystać z sądowego zniesienia współwłasności. Dochodzi do niego w postępowaniu nieprocesowym. Sprawą zajmuje się sąd rejonowy właściwy dla położenia rzeczy, o którą toczy się spór. Wniosek o zniesienie współwłasności może złożyć każdy ze współwłaścicieli, a także spadkobierca współwłaściciela. Istnieje kilka możliwości zniesienia współwłasności: poprzez podział fizyczny rzeczy/nieruchomości, poprzez przyznanie spornej rzeczy/nieruchomości jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, poprzez sprzedaż rzeczy/nieruchomości oraz podział uzyskanych środków. Składając wniosek, należy wnieść opłatę sądową. W przypadku umowy o zniesienie współwłasności, musi zostać opłacony podatek od czynności cywilnoprawnych. Sprawdź firmy w wybranych województwach: firmy budowlane opolskie firmy budowlane podkarpackie firmy budowlane podlaskie a także w wybranych miastach: firmy budowlane Lublin firmy budowlane Olsztyn firmy budowlane Poznań
Sprzedaż współwłasności w tym przypadku, może być nieco utrudniona – nie jest bowiem jasne, jaki procent nieruchomości przypada Tobie, a jaki pozostałym właścicielom. Inaczej jest, kiedy w grę wchodzi współwłasność ułamkowa. Zwykle stanowi ona stan przejściowy, a nie docelowy, jak to jest w przypadku współwłasności
Statystycznie, prędzej czy później, każdy z nas stanie się współwłaścicielem jakiejś nieruchomości. Nawet, jeżeli nie nabędziesz jej wespół ze swoją drugą połówką, to współwłasność może zostać nawiązana, na przykład, w momencie otrzymania spadku. W takiej sytuacji, szybko przekonasz się, że udziały w nieruchomości, niekoniecznie stanowią przyjemną okoliczność, nawet pomimo faktu, że jest to po prostu zamrożony kapitał. A skoro tak, to zapewne zastanawiasz się, jak sprzedać udziały w nieruchomości? Czy można sprzedać współwłasność bez zgody właściciela? Jak to wszystko zrobić? O tym wszystkim przeczytasz w niniejszym artykule. Czym jest współwłasność i jakie są jej rodzaje? Zanim odpowiesz sobie na pytanie, czy można sprzedać współwłasność, a także, w jaki sposób to zrobić, najpierw musisz uświadomić sobie, że istnieją dwa rodzaje współwłasności. To, który typ współwłasności wiąże Cię z pozostałymi podmiotami, będzie miało wpływ na późniejszy przebieg sprzedaży, a nawet określi, czy taka możliwość występuje. Niestety, sprzedaż współwłasności bez zgody współwłaściciela, nie zawsze jest możliwa – czasami będziesz potrzebował odrobiny dyplomatycznych umiejętności. Pierwszą z rzeczonych rodzajów współwłasności, jest współwłasność łączna, stanowiąca, tak naprawdę, największy odsetek wszystkich tego typu powiązań. Możesz się z nią spotkać, na przykład, wchodząc w związek małżeński, czy w ramach prowadzenia spółki cywilnej. Sprzedaż współwłasności w tym przypadku, może być nieco utrudniona – nie jest bowiem jasne, jaki procent nieruchomości przypada Tobie, a jaki pozostałym właścicielom. Inaczej jest, kiedy w grę wchodzi współwłasność ułamkowa. Zwykle stanowi ona stan przejściowy, a nie docelowy, jak to jest w przypadku współwłasności łącznej. Najczęściej, jej zawiązanie ma miejsce w trakcie postępowania spadkowego, podczas gdy majątek zmarłego jest rozdzielany pomiędzy sukcesorów. W przypadku współwłasności ułamkowej, procentowa ilość Twoich udziałów w nieruchomości jest jasno określona, co ułatwia sprzedaż współwłasności. Czy można sprzedać współwłasność? Jak sprzedać udziały w nieruchomości? Naturalnie, nie istnieją żadne przeciwwskazania prawnej natury do tego, by sprzedaż współwłasności była niedozwolona. Natomiast, jeżeli chcesz sprzedać współwłasność bez zgody współwłaściciela, to musisz mieć na uwadze, że nie zawsze będzie to możliwe. Zgodnie z treścią powyższego, wszystko zależy od tego, czy z pozostałymi stronami łączy Cię współwłasność ułamkowa, czy też współwłasność łączna. W przypadku współwłasności ułamkowej, sprawa praktycznie nie wymaga szerszych wyjaśnień. Jeżeli posiadasz dokument, poświadczający Twoje prawo do określonej liczby udziałów w nieruchomości, to możesz bez przeszkód sprzedać je, nie prosząc o zgodę pozostałych właścicieli. Niestety, nie obędzie się bez poinformowania ich o Twoich zamiarach. Mogą oni bowiem posiadać prawo pierwokupu, które mogą chcieć wykorzystać – zgodnie z prawem, sprzedaż współwłasności w tym przypadku, musi im zostać zgłoszona. Nieco inaczej sprawa wygląda, gdy masz do czynienia ze współwłasnością łączną. Wówczas, sprzedaż współwłasności bez zgody współwłaściciela, nie będzie możliwa. Nie jest to kwestia wyłącznie tego, że Twoje procentowe udziały w nieruchomości, są w tym wypadku niemierzalne – po prostu, konstrukcja prawna współwłasności łącznej wymaga tego, by zgodę pozostałych dysponentów obligatoryjnie uzyskać. Nie przejmuj się jednak – czasami, rozwiązanie takiej sprawy, to kwestia jednego dnia negocjacji! Skup nieruchomości online – najlepszy wybór, gdy chcesz sprzedać współwłasność Jeżeli posiadasz współwłasność i czujesz, że dużo lepszy użytek zrobiłbyś z pieniędzy, niż udziałów w nieruchomości, to oczywiście nie pozostaje Ci nic innego, jak tylko sprzedać współwłasność. Żeby to zrobić, musiałbyś wystawić ogłoszenie i przygotować się na długie miesiące niecierpliwego wyczekiwania… Albo po prostu zwrócić się do profesjonalistów. Chodzi oczywiście o nasz skup nieruchomości online – Wystarczy, że skontaktujesz się z nami poprzez Formularz Kontaktowy, a my, jeszcze tego samego dnia, uraczymy Cię bezpłatną wyceną online przedsiębranej operacji. Jako, że nasz skup nieruchomości nie obawia się żadnych trudnych wyzwań, możemy Ci zagwarantować, że Twoje udziały w nieruchomości zostaną spieniężone już w ciągu kilku dni od nawiązania pierwszego kontaktu! Nie zwlekaj – napisz do nas i niech kamień spadnie Ci z serca!

Szukasz pomocy kancelarii adwokackiej? Pomożemy Ci! +48 178 886 009. Napisz do nas. Godz. otwarcia: pon.-pt. 8:00 – 19:00. Współwłasność rzeczy, zarówno ruchomości jak i nieruchomości, występuje wówczas, gdy prawo własności przysługuje więcej niż jednej osobie. Z uwagi na podstawę.

Wspólna własność jednej rzeczy jest zjawiskiem najczęściej spotykanym w stosunku do nieruchomości. Nie zawsze jednak interesy stron są na tyle zgodne, aby stan współwłasności mógł trwać stale. W takim przypadku konieczne jest dokonanie zniesienia współwłasności. O tym, jakie skutki wywołuje taka czynność, w przypadku gdy współwłaścicielami są przedsiębiorcy, piszemy w poniższym artykule Na czym polega zniesienie współwłasności? Sama współwłasność oraz sposób jej zniesienia stanowią instytucje Kodeksu cywilnego. Kierując się regulacjami kodeksowymi, wskazać należy, że współwłasność polega na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Jeżeli chodzi natomiast o zniesienie współwłasności, to w swej istocie zmierza ona do nowego ukształtowania prawa własności rzeczy. Przepisy wskazują, że każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu. Samo zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. Z powyższego wynika zatem, że zniesienie współwłasności może odbyć się poprzez podział rzeczy pomiędzy wspólników lub poprzez przyznanie całej rzeczy jednemu z nich z obowiązkiem spłaty pozostałych. Zniesienie współwłasności w świetle PIT Wybór jednego z powyżej przedstawionych sposobów wywoła odmienne skutki na gruncie podatku dochodowego. Jeżeli bowiem dojdzie do fizycznego podziału rzeczy pomiędzy współwłaścicielami, to każdy z nich otrzyma przypadający mu udział. W konsekwencji nie spowoduje to przysporzenia, które mogłoby być uznane za przychód podatkowy. Inaczej przedstawia się sytuacja, gdy w wyniku zniesienia współwłasności cała rzecz zostaje przyznana jednej osobie, przy jednoczesnym zobowiązaniu jej do dokonania spłat na rzecz pozostałych współwłaścicieli. Wówczas przyjmuje się, że osoba otrzymująca w całości daną rzecz nabywa w niej udział ponad udział dotychczas posiadany i przysługujący jej w tej rzeczy. Konsekwencją tego jest zbycie udziału w niej po stronie tego współwłaściciela, który w zamian przysługującego mu udziału w rzeczy otrzyma spłatę pieniężną. Wówczas mamy do czynienia z odpłatnym zbyciem udziału w nieruchomości, które kwalifikowane jest jak źródło przychodu. Określenie „odpłatne zbycie” odnosi się do wszystkich przypadków przeniesienia własności, nie ogranicza się wyłącznie do sprzedaży czy zamiany, lecz ma zastosowanie do wszystkich czynności prawnych, których skutkiem jest przeniesienie prawa własności do rzeczy. Przykład 1. Właścicielami jednej nieruchomości, każdy po 1/3, są trzej przedsiębiorcy. Postanowili znieść współwłasność poprzez fizyczny podział rzeczy i wyodrębnienie dla każdego z nich działki gruntu odpowiadającej wielkością posiadanemu udziałowi. W takim przypadku nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu. Przykład 2. Właścicielami jednej nieruchomości, każdy po 1/3, są trzej przedsiębiorcy A, B i C. Postanowili znieść współwłasność poprzez przyznanie całej nieruchomości przedsiębiorcy A, który zobowiązał się dokonać spłaty na rzecz B i C w kwocie po 50 000 zł. W takim przypadku zniesienie współwłasności nieruchomości jest traktowane jako odpłatne zbycie udziału przez stronę otrzymującą spłatę. W rezultacie przedsiębiorcy B i C powinni rozpoznać przychód z tytułu odpłatnego zbycia składnika majątkowego w wysokości po 50 000 zł. Powyższe stanowisko potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 28 kwietnia 2014 r., nr IBPBII/2/415-83/14/ŁCz, gdzie można przeczytać: Jak wynika z powyższego jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest przyznanie wspólnej rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych. Oznacza to, że osoby które otrzymują spłaty w zamian za udziały we współwłasności, zbywają swoje udziały w rzeczy odpłatnie. W związku z tym, po stronie dokonującego odpłatnego (bo w zamian za spłatę) zbycia udziału w nieruchomości powstaje obowiązek podatkowy. Zniesienie współwłasności w świetle VAT Przedstawione do tej pory rozważania znajdują swoje odzwierciedlenie na gruncie podatku od towarów i usług. Opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów. Z przepisów ustawy VAT nie wynika, że odpłatność za czynności dostawy towarów musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową albo mieszaną - zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa. Zatem dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność. Z powyższego można wyprowadzić wniosek, że opodatkowaniu VAT podlegają jedynie zdarzenia mające charakter odpłatny, z tym że samą odpłatność należy rozumieć w sposób szeroki. Zatem jeżeli zniesienie współwłasności nastąpi nieodpłatnie, przez co rozumie się fizyczny podział rzeczy i brak zapłaty, a następnie dochodzi do wyodrębnienia w sposób materialny udziałów w przedmiotowej nieruchomości, które odpowiadają pod względem wartości i wielkości dokładnie wielkości dotychczasowego ułamkowego udziału stron we współwłasności nieruchomości, to czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 195 k.c: „Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność )”. Jest to właśnie współwłasność tzw. ułamkowa, w której każdy ze współwłaścicieli posiada stricto określony udział w prawie własności do danej nieruchomości.

Aby zacząć rozważać sprzedaż mienia lub udziału w nim należy sporządzić akt notarialny. Szybciej zdobędziemy go, gdy rodzina będzie zgodna co do podziału majątku. Jeśli stanie się inaczej, nie obejdzie się bez postępowania sądowego, którego celem jest uzgodnienie, kto i jakie udziały otrzyma. Kolejny krok to złożenie
Przechodząc zaś do współwłasności, stosownie do art. 196 § 1 k.c. zauważyć należy, iż współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. "Współwłasność ułamkowa jest samoistnym stosunkiem prawa rzeczowego.
Współwłasność. Własność jest prawem rzeczowym, dzięki któremu właściciel korzysta z rzeczy i rozporządza nią, z wyłączeniem innych osób, zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swojego prawa, a także pobiera z niej pożytki i inne dochody. Zatem na treść prawa własności składa się korzystanie z rzeczy i

Zagospodarowanie wspólnot gruntowych stanowiących grunty inne niż określone w ust. 1 (lasy, grunty leśne i nieużytki przeznaczone do zalesienia oraz obszary wodne i grunty kopalne, jak żwiry, piaski, gliny, torfy) przeprowadza się stosownie do obowiązujących w tym zakresie przepisów, a w braku takich przepisów - zgodnie z

AqvctM.
  • ihsh1yl3i2.pages.dev/13
  • ihsh1yl3i2.pages.dev/28
  • ihsh1yl3i2.pages.dev/96
  • ihsh1yl3i2.pages.dev/91
  • ihsh1yl3i2.pages.dev/71
  • ihsh1yl3i2.pages.dev/19
  • ihsh1yl3i2.pages.dev/86
  • ihsh1yl3i2.pages.dev/99

    • współwłasność ułamkowa a sprzedaż